|
20522 | |
| Project | Kantoren Parc Ceramique Maastricht |
| Locatie | Reinier Nafzgerstraat / Kennedybrug, Maastricht |
| Opdrachtgever | Ontwikkelingsmaatschappij Servatius BV |
| Programma | Stedenbouwkundig ontwerp 12.000 m2 kantoren, nieuwbouw 8.000 m2 kantoren, stallingsgarage |
| Ontwerp - uitvoering | 2005 - 2008 |
| Fotografie | Archimatics / Hugo Thomassen / Bruls en Co |
Op een smal langgerekt stuk grond, dat deel uitmaakt van het nieuwe Maastrichtse stadsdeel Ceramique, zullen 3 kantoorgebouwen worden gerealiseerd. De gebouwen zullen in architectuur een zekere beeldverwantschap krijgen, die is vastgelegd in ons beeldkwaliteitplan. Ze worden ongeveer even groot en krijgen een horizontale gevelgeleding. Onder de gebouwen wordt een grote parkeergarage, in twee lagen, gebouwd. Omdat het gebied driezijdig wordt omsloten door drukke wegen zal de ruimte rond de gebouwen worden ingericht als een ruig parklandschap met een mooi glooiend maaiveld en royaal grote bomen. Rond het terrein wordt een zwarte betonnen voetmuur van 80cm hoog gestort, met steunberen om de 2 meter. Het maaiveld lijkt op te rijzen, opgeklemd tussen deze voetmuren. De wegen op het terrein zakken optisch enigszins weg. Ze worden uitgevoerd in zwarte steen. Het gebied onderscheid zich dus zodoende in stedenbouwkundige zin, in deze overwegend steenachtige context. Het park en de gebouwen zullen zich als een prachtig en uitzonderlijk ensemble aftekenen De oorspronkelijke onbehagelijkheid van deze plek wordt omgezet in een aantrekkelijk parkachtige kantoren-resort: : Het Ceramiquepark. Na het stedenbouwkundige ontwerp hebben wij twee van de drie geplande kantoorgebouwen ontworpen. Deze gebouwen hebben een monumentale basic uitstraling. De plattegronden van de gebouwen zijn niet exact orthogonaal. Ze lijken mee te vibreren met krachten uit de context. De buitenruimte tussen de gebouwen wordt zodoende even “vastgehouden”, waardoor het vanzelfsprekender lijkt dat het belevingsmilieu van het park zo veel anders is dan de hardheid van de omliggende straten. Op de vloeren staan rondom, grote 1,9m hoge glaspartijen; met daartussen metselwerkbanden. Doordat het glas meteen op vloerniveau begint lijkt het van binnen alsof de vloeren doorlopen in de boomkruinen. Aan de buitenzijde schemert de kantoorwereld, badend in het kunstlicht, door de bomen. De raampartijen hebben diepe omkaderingen, die lange schaduwen zullen werpen. De verschijningsvorm van deze gebouwen leunt op de sensatie van een minimalistische sculptuurtaal. Maastricht 2006 | |
