In de cultuur hebben de zuiverste manifesten talloze probeersels nodig om de lijn van zuivering te vinden. Zo gedroeg ik me als een zuiverende ‘editor’ bij het verfijnen van de bestaande architectuur van het oorspronkelijke onvolgroeide Modernistische huis, destijds ontworpen door een lokale en inmiddels geëerde architect. Na realisatie van mijn verbouwontwerp ben ik ervan overtuigd dat ik veel dichter ben gekomen bij wat door de oorspronkelijke architect geambieerd werd. Het werd een strakke en open doos, die op een sokkel lijkt te balanceren en op de kopse kant is voorzien van een doorlopend, groots panoramaraam. Purificeren in de kunsten blijkt erg moeilijk; overigens net zoals bij al dat andere.

In culture, the purest manifestos require countless almost-there-attempts along a the line for purification. Thus, I behaved like an editor when refining the existing architecture of an immature Modernist house, originally designed by a well-respected local architect. After finishing the work, I am convinced I have come much closer to what the architect originally aspired to do. It resulted in a sleek box that appears to balance on a pedestal, The box is fitted with a continuous, large panorama window at the end. Purification in the arts proves very difficult; as is in daily life.